Yüreğimizde o çocukluk döneminin Bayram heyecanını görememek, nerede eksiğim diye düşündürüyor bizleri. Neydi o çocukluk dönemimizin bayramları öyle. Bayram geldimi seviçten ve heyecandan yerimizde duramazdık, yeni bir elbisemiz, yeni bir ayakkabımız olacak ve Bayram günü bol bol harçlık alıp şeker toplayacağız... Çocukken Bayram akşamları yatamazdık, sabahlara kadar tüm heyecanla Bayramın ilk gününü beklerdik. Çünklü sabah olduğunda Bayram olacak ve biz o çocuk halimizle komşularımızı gezip, şeker ve para toplayacağız. Hele yeni alınan elbiselerimizi giyecek olmamız başka bir heyecanlandırırdı bizi. Çocukken bayramlarımız çok neşeli ve heyecanlıydı.
Şimdi öyle değil. Hayat meşgalesi bizi bayram gibi bayram yapmaktan geri bırakıyor. Bırakın bizi, şehirlerimizde yaşayan çocuklarımız bile bizim çocukken yaşadığımız bayramları yaşayamıyorlar artık. Her bayramda dört gözle beklediğiniz çocuklar kapımızın zilini çalmıyorlar. Oysa çocuklarla daha bir neşeli oluyor bayram. Ramazan Bayramı deyince benim aklıma o çocukların çocuksu sevinçleri geliyor gözlerimin önüne. Ramazan Bayramını biran onlara has kılıyorum. Iyi Bayramlar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder